9 Ağustos 2010 Pazartesi

...

..hani nasıl anlatsam , elimde 33'lük bir tespih , oltu taşından da değil , uyduruk bir taş hatta belki plastik , taksimde bir satıcıdan aldım sırf iyilik olsun diye, onu çekiyorum durmadan dertler yerine, acımı dindirir mi bilmem? Ağlama işlemini yapan bir gözlerim değil ki... çok kan kaybettim durduramadığım için kalbimin ağlamasını... Ve çok korkuyorum artık prenses geleceği göremediğim için... Eskiden kraldım ya göya... Şimdi bir ben bir unutulmuş tacım bir de fedo var yanımda... yürüyorum gündüz gece istanbulun bok kokan sokaklarında...