Büyümek

Gözyaşlarımın deryasında bir kayıkçı ben düşünün... Küreklerim beynim kayığım düşüncelerim ve artık büyüdüm... Çocukluğumu özledim desem yalan olur ama şu anki halimden de memnun değilim... Odam karanlık ve dışarıya bakan perdelerim kapalı ben bitik... Yanlışlıkla atılmış nokta gibiyim.. Basit ve nedensiz... Kalpsiz ve yitik öylesine duruyorum hayatta. gülemiyorum eğlenemiyorum ve en önemlisi de büyüdüm ben!!! Bunları yazdığımda kaç yaşımdaydım hiç hatırlamıyorum... Ama bayağı eski olacak ki sarı sayfalı defterimin arasında buldum. Ta o zamandan bu zamanın resmini tasvir etmişim kafamda işin kötüsü de o zamandan bu zamana hiçbir şey değişmedi... kafamdakiler hariç... hala yalnız hala bitkinim... Kah damlarım yer yüzüne kah damlalarda yüzerim kayık&kürekle... Bazen de acı bir tat bırakırım yüzlerde... Gerçeklerin acısıdır o tat...Neyse;
Acı+gözyaşı = büyümek... Kedime ithafen...

Acılar diyarı

Bir ice-tea kadar değerin yok ise bu dünyada sitem yollasan da yaradana nafile. Durmaz akan kan , geçmez zaman ve küfür edersin boşluğa pervasızca... Bir çizik atarsın hayatına ardından yakarsın sigaranı. Amaç ; ciğerlere verilen hasar... DOST bildiklerin ise arkandan yağdırırken bedduaları yüzüne gülerler giderler hayatından sevgililer gibi... Lakin kısa keseyim ayık çekilmez bu dünya... Fedo ACILAR diyarında!!!!